Humac Natur AFM – Animal Feed Material

Substancje humusowe i ich możliwości zastosowania

Substancje humusowe występują naturalnie w glebie, torfie, bagnach, rzekach, morzach, jeziorach, łożyskach węgla brunatnego.

Substancje humusowe są naturalne amorficzne o wysokiej masie cząsteczkowej substancje organiczne i złożonej strukturze chemicznej z szeroką gamą przestrzennego rozmieszczenia cząsteczek.

Huminowe substancje dzieli się na:

• Humíny (ulmíny) – nierozpuszczalne w wodzie
• kwasy huminowe (HA) – rozpuszczalne w alkalicznych, nierozpuszczalne w wodzie

( 8000 do 200000 m.hm.)

• Kwasy fulwonowe (FA) – rozpuszczalne w kwasach i wodziey (m.hm.  2000-10000)

Podstawowe działanie substancji humusowych:

• zaopatrzenie w składniki odżywcze dla mikroorganizmów glebowych
• usuwających wolne rodniki
• zwiększenie wykorzystania i transport składników odżywczych zwiększają wykorzystanie i przemieszczanie składników pokarmowych (gromadzenie i późniejsze powolne uwalnianie)
• stymulują procesy metaboliczne w roślinach i organizmach zwierząt
• zapewniają chelatyzację (wiązanie jonów i reedycja)
• tworzenie wysokiej elektrochemiczne zdolności środowiska (dwukierunkowy Super przeciwutleniacz)!

Kwasy Fulwonowe są aktywne:

• Stymulują metabolizmu i syntezę RNK i DNK
• regulują i moduluja metabolizm białek (i immunoglobulin)
• regulują przepuszczalność błon komórkowych
• regulują stabilność równowagi elektrochemicznej (dawca i akceptora) = efekt buforujący
• pobudzają aktywność wielu enzymów
• Nowe ustalenia dotyczące interakcji witamin i odżywczych mikroelementów i makroelementów
• działają jako ważny środek detoksykujący o wysokiej stałej potencji substancji toksycznych z prostych struktur do złożonych struktur molekularnych potencjalnych toksyn

Efekty biomedyczne substancji  huminowych :

• Anti-inflammatory (przeciwzapalne)
• analgetyczne ( przeciwbólowe )
• przeciwbakteryjna
• przeciwwirusowe
• przeciwgrzybiczne
• przeciwnowotworowe
• detoksykacijne (mikotoksyny, metale toksyczne )
• regeneracja błon śluzowych przewodu żołądkowo-jelitowego

Działanie substancji humusowych przy zastosowaniu zewnętrznym

(weryfikacja na przestrzeni wielu lat, szczególnie w balneoterapii ai w publikowanych pracach amerykańskich chirurgów – lekarzy i weterynarzy)

•  Wsparcie w leczeniu otwartych ran
• Korzystne działanie przy leczeniu oparzeń, również zainfekowanych

•      Dobry wpływ w przypadku zapalenia stawów (również chronicznego), schorzeń reumatycznych, kolagenozy, problemów ginekologicznych

•      Pomaga przy egzemach, łuszczycy, schorzeniach autoimmunologicznych, alergiach…

•      Dobre wyniki w przypadku ukąszeń przez owady i pająki

Formy praktyczngo stosowania  substancji humusowych :

Stosuje się zasadę: – „Profilaktyka ma pierwszeństwo przed terapią

Osiągnięte wyniki pozwalają wyrazić następującą opinię o działaniu substancji humusowych :

•      Stabilizator relacji w środowisku żwacza – dobry bufor szczególnie przy całorocznym karmieniu paszami silosowanymi

•      Skuteczny naturalny wyłapywacz mykotoksyn

•      Dwukierunkowy regulator: działanie chelatyzacyjne (zatrzymywanie « uwalnianie elementów) = rezerwuar makro i mikroelementów – następuje lepsze wykorzystanie podawanych preparatów mineralnych

•      Działanie ochronne wobec śluzówki w odniesieniu do błony śluzowej jelit = wstrzymuje resorpcję amin  biogennych → mniej problemów dotyczących schorzeń aparatu ruchowego, racic, gruczołu mlekowego  (mniej utykania, mniej komórek somatycznych )

• U zwierząt jednożołądkowych (drób, trzoda chlewna) działanie detoksykacyjne i chroniące śluzówkę przejawia się w postaci obniżonej zachorowalności, zwiększonego przyrostu masy i lepszej jakości mięsa i  produktów z niego wytworzonych